Een van de eerste “grote” kerken van de Waldenzen in het centrum van Turijn, gebouwd na de toekenning van de burgerlijke rechten aan de Waldenzen in 1848. In Turijn was er destijds een aanzienlijk aantal buitenlanders (uit Duitsland, Engeland, Zwitserland enz.), wat meegewerkt heeft aan de emancipatie van de Waldenzen in de eerste helft van de 19e eeuw. Turijn was in die tijd de hoofdstad van het koninkrijk Savoia, de voorloper van het latere koninkrijk en de republiek Italië.
Typische oude woningen in het bergachtige grensgebied van Italië en Frankrijk (de Alpen in Noord-West Italië). Dit gebied was vroeger tamelijk ontoegankelijk, en in bepaalde streken hebben de Waldenzen eeuwen lang hun leven kunnen leiden, onderbroken door verbanningen, oorlogen enz. In dit soort eenvoudige onderkomens waren ook de oude scholen van de Waldenzen gevestigd.
In het Alpengebied, de grens van Frankrijk en Italië, hebben tot op heden de Waldenzen hun voornaamste vestigingsgebied in Italië. Er zijn daar nog steeds Waldenzen-scholen, bibliotheken, sociale instellingen enz., en tot voor kort een eigen ziekenhuis. De foto toont het indrukwekkende vooraanzicht van de grote kerk in Torre Pellice, gelegen aan een zijrivier van de Po: de rivier de Pellice. Er zijn enkele honderden zitplaatsen in de kerk.
Het front van het kerkgebouw van de Waldenzen in het centrum van Milaan, in de bouwstijl van de 2e helft van de 19e eeuw. Heel bijzonder zijn de verschillende ramen. In deze periode kon het Protestantisme zich uitbreiden in de grote steden in Italië.
Een zondagse kerkdienst in de Waldenzenkerk in Milaan. Het interieur is meestal erg sober, met de nadruk op de preekstoel in het midden van het liturgisch centrum van de kerk. Daar is vaak ook een kruis aangebracht, maar zonder het gekruisigde lichaam van Jezus Christus (het crucifix).
Een van de kerkgebouwen van de Waldenzen in Rome, uit het begin van de 20e eeuw. De kerk is gebouwd in de onmiddellijke nabijheid van het Vaticaan in Rome, als om een alternatief te bieden voor de alomtegenwoordige rooms-katholieke kerkgebouwen.
Het typische vooraanzicht van een grotere Waldenzenkerk (hier een van de kerken in Rome) : de naam is Chiesa Valdese (dat wil zeggen : Waldenzen-kerk) en het gebruikelijke symbool van de Waldenzen, een kandelaar met brandende kaars en 7 sterren, een verwijzing naar bijbelse teksten uit het boek Openbaring.
Een historisch plaatje met kerk en school van de Waldenzen in Noord-west Italië. Zo moet het er uitgezien hebben in de 2e helft van de 19e eeuw; door een zekere emancipatie in 1848 en met steun uit het Protestantse buitenland kon men grotere gebouwen neerzetten, ten dienste van de Waldenzen-geloofsgemeenschap.
Voor het eerst in de kerkgeschiedenis van Italië is er een officieel contact tussen de Paus (die ook bisschop van Rome is) en de Waldenzenkerk. In 2015 bezocht Paus Franciscus de Waldenzengemeenschap in Turijn. Sindsdien is er een ontwikkeling in de relaties.